‘ผมอยากทำงานมีเงินเยอะๆ เพื่อจะได้มีเงินเรียนต่อจนจบปริญญาตรี’ น้องอุ้ม ผู้ที่เกิดมากับกลุ่มอาการเทรชเชอร์ คอลลินส์ และใบหูเล็กแต่กำเนิด ที่ต้องได้รับการดูแลรักษาอย่างต่อเนื่อง ครั้งแรกที่คุณยายเห็นหน้าหลานรู้สึกตกใจ เสียใจอย่างมาก แต่ก็ยอมรับได้เพราะสงสารหลานและต้องดูแลให้เขาเติบโตเป็นคนที่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไป จนกระทั่งได้รับการช่วยเหลือจากโครงการ ๘๔ รอยยิ้ม ทำดีตามรอยพ่อฯ ได้รับการผ่าตัด…
เด็กหนุ่มจิตอาสา ผู้ที่ได้รับการผ่าตัดตกแต่งและฟื้นฟูสภาพ พร้อมการก้าวเข้าวัยอุดมศึกษา ‘จากที่ได้รับการผ่าตัด ทำให้ผมไม่รู้สึกว่า ตัวเองมีความบกพร่องอะไร สามารถทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่นได้ เรียนได้เหมือนเด็กทั่วไป’ ตะวัน เกิดมากับความผิดปกติทางร่างกาย คือ ปากแหว่งเพดานโหว่ ซึ่งความผิดปกตินี้ทำให้บิดามารดาของตะวัน เอาใจใส่ให้ความรัก เลี้ยงดูอย่างใกล้ชิด…
“ความรู้สึกที่ไม่เคยลืม เมื่อหมอได้ยกลูกให้ดูในวันคลอด ภาพนั้นยังคงติดในความทรงจำ มีแต่ความสงสารและเป็นห่วง รวมถึงกังวลว่าจะเลี้ยงดูอย่างไร” “สิ่งอยากแบ่งปัน… การดูแลลูกที่มีความเจ็บป่วยความผิดปกติ จำเป็นต้องใช้ความเข้าใจ และอดทนต่อการเข้ารับการรักษาที่มีระยะเวลายาวนาน ให้ความรักและเมตตา แล้วเขาจะเป็นต้นกล้าที่แข็งแรงเจริญเติบโตได้อย่างมีคุณภาพ” ความในใจจากผู้เป็นแม่ การเผชิญกับปัญหาในการรักษาที่มีแต่ความกังวล ไม่ว่าจะในเรื่องแผลหลังการผ่าตัดจะติดดีหรือไม่ ลูกจะเจ็บหรือไม่…
เมื่อแม่เห็นหน้าลูกครั้งแรก รู้สึกสะเทือนใจมาก และสิ่งที่ทำให้ผ่านพ้นมาได้ คือ จิตใจต้องเข้มแข็งและมุ่งมั่นตั้งใจที่จะดูแลลูกชายให้ดีที่สุด ‘หลังจากได้ประเมินวัดเชาว์ปัญญา สิ่งที่ทำให้ครอบครัวเกิดความกังวล กลัวว่าลูกจะดูแลตนเองไม่ได้ และอยากให้เติบโตมีอาชีพไม่เป็นภาระของสังคม’ ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ต้องเข้ารับการผ่าตัดรักษาอย่างต่อเนื่องนั้น ครอบครัวของเราต้องต่อสู้กับอุปสรรคมากมาย และกลัวลูกชายจะไม่เหมือนคนปกติ แต่สิ่งที่ทำให้ผ่านพ้นมาได้ คือ การมีจิตใจที่เข้มแข็งและความมุมานะที่จะต่อสู้กับอุปสรรคทั้งด้านการเดินทาง ด้านการเงิน…
ความรู้สึกต่อมูลนิธิตะวันฉายฯ รู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก ที่ได้รับความเมตตาและความอนุเคราะห์จากมูลนิธิตะวันฉายฯ ในการได้ความช่วยเหลือด้านค่าเดินทางเวลาพาน้องมาพบแพทย์เพื่อติดตามการรักษา อยากให้มีการช่วยเหลือแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยปากแหว่งเพดานโหว่ฯ รายอื่นๆ ต่อไป และอยากขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกท่านที่คอยให้คำปรึกษา และให้กำลังใจครอบครัวเรามาโดยตลอด ความรู้สึกต่อผู้บริจาค รู้สึกดีใจมากที่มีผู้ใจบุญบริจาคเงินช่วยเหลือน้อง แม่ได้เปิดบัญชีเงินฝากเพื่อเก็บเงินจำนวนนี้ไว้ให้น้องใช้เป็นทุนการศึกษา แม่อยากขอขอบคุณผู้ใจบุญที่ได้บริจาคเงินมาช่วยเหลือน้อง ขอให้ผลบุญที่ท่านได้บริจาคเงินช่วยเหลือครอบครัวเรา…
ขอขอบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ ขอบคุณผู้บริจาคมากๆ ที่ได้เมตตาช่วยเหลือ ผมและครอบครัวได้รับความช่วยเหลือให้ได้รับความสะดวกสบายในด้านการดูแลรักษาลูกของผมทุกอย่าง ได้รับคำปรึกษาที่ดี และยังได้รับเงินช่วยเหลือค่าเดินทางอีกด้วย ผมและครอบครัวดีใจมากที่มาเข้ารับการรักษาที่นี่ดพราะถ้าไม่มีมูลนิธิตะวันฉายฯ ก็จะทำให้การรักษาลูกของผมไม่สะดวกเท่าที่เป็นอย่างทุกวันนี้ครับ
ขอบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ ขอบคุณผู้บริจาคที่ได้ให้การช่วยเหลือเรื่องเงิน เรื่องค่าใช้จ่ายในการรักษา ดิฉันและลูกได้รับความสะดวกในการรับการรักษามาก ได้รับคำปรึกษาในทุกเรื่อง การที่มีมูลนิธิตะวันฉายฯ ขึ้นมา ตนเองรู้สึกดีใจมาก เพราะถ้าไม่มีมูลนิธิตะวันฉายฯ และขอให้ผู้บริจาคมีแต่ความสุขที่ให้ความช่วยเหลือแก่บุตรและครอบครัว
อยากขอบคุณผู้บริจาคที่มีน้ำใจกับคนจน เพราะเงินที่ได้รับมาสำหรับผู้บริจาคอาจไม่มาก แต่ผู้ได้รับมันมากมาย และเป็นประโยชน์มากมาย และขอขบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ ที่ให้การช่วยเหลือเรื่องค่าเดินทางเมื่อมารักษา ได้รับเงินช่วยเหลือด้านทุนการศึกษาทุกเดือน ได้รับการช่วยเหลือเกี่ยวกับการรักษา ได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับอาชีพเสริม และขอคำปรึกษาได้ทุกเรื่อง รู้สึกดีใจที่มูลนิธิตะวันฉายฯ ได้แนะนำสิ่งดีๆ ให้และให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ขอขอบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ ขอบคุณผู้มีเมตตา…
ความรู้สึกต่อมูลนิธิตะวันฉายฯ รู้สึกซาบซึ้งที่มูลนิธิตะวันฉายฯ ดูแลน้องพลอยและครอบครัวมาตลอด ให้คำปรึกษา ให้กำลังใจและรับฟังปัญหาต่างๆ อยากขอบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ และเจ้าที่ที่เกี่ยวข้องทุกคน ที่ให้การช่วยเหลือครอบครัวของเรา อยากให้มูลนิธิตะวันฉายฯ คงอยู่แบบนี้ไปนานๆ เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยปากแหว่งเพดานโหว่ฯ ที่ยังขาดโอกาส เพื่อให้เค้าได้มีรอยยิ้มที่สดใสเหมือนน้องพลอยค่ะ ความรู้สึกต่อผู้บริจาค แม่รู้สึกดีใจ…
น้องปันปัน ปัณณฑร จิรัฐพิกาลพงศ์ อายุ 11 ปี กำลังอยู่ในช่วงจัดฟัน รู้สึกสงสารลูกมาก เพราะไม่มใครในครอบครัวที่มีประวัติเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ เลย พี่สาวและน้องสาวของน้องปันปันก็เป็นปรกติ ตอนแรกคิดมาก กลัวญาติพี่น้องไม่ยอมรับ แล้วไม่รักน้องปันปัน ก่อนที่จะให้พี่ทั้งสองคนเจอน้อง…