น้องปิ่นมุก อายุ1 ปี 2 วัน มีภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ฯ 2 ข้าง ได้รับการผ่าตัดปากแหว่งเพดานโหว่เรียบร้อยแล้ว
น้องเป็นลูกคนแรก ไม่มีใครในครอบคัวเราที่มีประวัติเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ เลย ตอนที่อัลตราซาวน์เมื่อ 5 เดือน คุณหมอแจ้งให้ทราบว่า น้องเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ ตอนแรกก็เครียด นอนไม่หลับ แต่คุยกับสามีว่า เราจะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด ก็ได้มีการเตรียมใจล่วงหน้าไว้แล้วว่าจะเกิดสิ่งนี้ ตอนแรกยายก็ตกใจที่เห็นหลานเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ แต่ต่อมาก็รักหลานมาก เนื่องจากเป็นหลานคนแรกของตระกูล ญาติพี่น้องเห่อหลานคนนี้มาก ทำให้รู้สึกสบายใจมากขึ้นที่ในครอบครัวหรือแม้กระทั่งชุมชนและสังคมหรือเพื่อนร่วมงานไม่ได้รังเกียจลูกของเรา ต่างชมว่าลูกสาวน่ารัก ทำให้มีกำลังใจที่จะดูแลรักษาลูกต่อไป
ความรู้สึกต่อมูลนิธิตะวันฉายฯ และศูนย์ตะวันฉาย
พี่คลอดน้องที่โรงพยาบาลมุกดาหาร จากนั้นโรงพยาบาลมุกดาหารได้ส่งตัวมารักษาต่อที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ ได้รับการผ่าตัดจากคุณหมอบวรศิลป์ รู้สึกประทับใจศูนย์ตะวันฉายฯ มากที่ให้ทั้งคำแนะนำและกำลังใจในการดูแลรักษาน้อง รู้สึกพอใจผลการผ่าตัดที่ผ่านมา
ความคาดหวังกับทีมผู้ดูแลรักษา
พี่อยากให้อยากให้ลูกหายเป็นปกติที่สุด อยากให้เค้าสามารถมีชีวิตอยู่ในสังคมได้เหมือนคนทั่วไป และไม่อยากให้ใครมารังเกียจลูกเราที่เป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ พี่และครอบครัวพาน้องมารับการรักษาตามนัดทุกครั้ง และได้รู้จักกับครอบครัวของคุณพรรณตา ได้เห็นว่าเขารักและดูแลลูกที่มีภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ฯ อย่างไร ก็ทำให้พี่และครอบครัวเกิดกำลังใจและไม่ท้อในการเลี้ยงดูน้องต่อไป
ความรู้สึกและความในใจของครอบครัว
อยากขอบคุณมูลนิธิตะวันฉายฯ มากๆ ที่อำนวยความสะดวกในการพบทีมแพทย์ อีกทั้งให้กำลังใจในการดูแลรักษาน้อง พี่อยากจะให้กำลังใจครอบครัวอื่นๆ ที่มีลูกเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ฯ ว่าอย่าเพิ่งท้อ โรคนี้มีทางรักษาให้หายได้ ขอให้พามารักษาตามช่วงอายุเท่านั้น
